💡Ποια πράγματα μπορώ πραγματικά να ελέγχω στη ζωή μου;;
Υπάρχουν στιγμές που "πιάνουμε" τον εαυτό μας να αγχώνεται για θέματα της καθημερινότητας. Προσπαθούμε να έχουμε το έλεγχο των καταστάσεων και συχνά, απογοητευόμαστε όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως ιδανικά θα θέλαμε.
Ειναι πολύ σημαντικό να θυμόμαστε ότι πολλές καταστάσεις γύρω μας δεν κινούνται στη σφαίρα του προσωπικού μας ελέγχου. Χρειάζεται να συμβιβαστούμε με αυτή την ιδέα και να μην 《υπεραναλύουμε》 όσα συμβαίνουν, αναζητώντας το μερίδιο ευθύνης μας σε αυτά.
Η ικανότητά μας να εξερευνούμε τόσο τις δικές μας σκέψεις, αναλύοντας τα δεδομένα της εσωτερικής μας πραγματικότητας, ( ερμηνείες γεγονότων, συναισθήματα) όσο και αυτές των ανθρώπων γύρω μας, είναι πολύ σημαντική, γιατί μας βοηθάει να συνδέσουμε διαφορετικά μεταξύ τους ερεθίσματα και τελικά να δίνουμε νόημα στη ζωή μας.
Αν και η αρχική πρόθεση των ανθρώπων -μέσα από την ανάλυση των καταστάσεων- είναι να μπορούν να κατανοούν καλύτερα τα κίνητρα των άλλων, να συνδέουν σκέψεις με συναισθήματα, να ερμηνεύουν και να δίνουν νόημα σε καταστάσεις και σχέσεις( φιλικές, επαγγελματικές και ερωτικές), πολύ συχνά καταλήγουμε να αναλωνόμαστε σε ατελείωτους εσωτερικούς "μονολόγους", εξαντλώντας τη σκέψη μας και τη δημιουργικότητά μας σε υποθέσεις για το τι μπορεί να συμβεί στην μια ή την άλλη περίπτωση.
✔ Για να σταματήσουμε να τρέφουμε τον παραπάνω 《φαύλο κύκλο》, θα ήταν χρήσιμο:
📌 Να εστιάζουμε σε πράγματα τα οποία μπορούμε εμείς οι ίδιοι να ελέγξουμε όπως είναι οι πράξεις μας, οι αποφάσεις μας, η προσπάθεια που καταβάλλουμε σε ένα έργο, ο τρόπος συμπεριφοράς μας προς τους άλλους, η αυτοφροντίδα μας και η διαχείριση των συναισθημάτων μας.
📌Να αναγνωρίσουμε ότι δεν μπορούμε να αποφασίζουμε εμείς για τις αποφάσεις, τα συναισθήματα και τα λεγόμενα των άλλων ανθρώπων.
📌Η αδυναμία να αλλάξουμε το παρελθόν και ό,τι έχει συμβεί σε αυτό, αποδεχόμενοι τα πιθανά λάθη που έχουν συμβεί στο τότε.
📌 Να αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε πόσο ρεαλιστικές είναι οι σκέψεις και οι απόψεις που έχουμε για τον εαυτό μας.
📌 Να υπενθυμίσουμε συνεχώς στον εαυτό μας ότι ο στόχος μας είναι, όχι να αναμοχλεύουμε και να υπομένουμε παθητικά τη ζωή, αλλά να δρούμε σύμφωνα με τις ανάγκες μας, όντας ενεργητικά άτομα και να κάνουμε τις προθέσεις μας πραγματικότητα μέχρι το σημείο που έχουμε τη δυνατότητα και πάντα σεβόμενοι τον προσωπικό χώρο και χρόνο τον ανθρώπων γύρω μας.